Necropolitics

Today on Twitter i came across an article called ‘Onze politieke macht regeert niet alleen over het leven, maar ook over de dood‘ published in Vrij Nederland 21 March 2020. I need to reread this article, as it touches on many different subjects within current and past politics and society. For now i will quote some parts which really impressed me. These quotes are in Dutch. Later on i will write more about this in Englsih.

Wat een goed artikel dit https://t.co/X03OKLrRoQ

— Jaap Stronks (@jaapstronks) March 29, 2020

In lijn met Da Vinci constateerde de Japanse socioloog T. Awaya: ‘Tegenwoordig bekijken we elkaars lichaam met een gulzige blik, als potentiële bron van losse onderdelen waarmee we ons leven kunnen verlengen.’ Hij gebruikt de term ‘sociaal kannibalisme’.

In Nederland weet bijna iedereen, nu de wetgever elke Nederlander tot potentiële donor heeft verklaard, dat burgerschap ook inhoudt dat het eigen, ademende en levende lichaam van staatswege precair is geworden, een zak van huid met daarin dobberende organen en weefsels: een toekomstig medisch hulpreservoir.

In 1998 i stated officially for the Dutch state i wasn’t prepared to donate any organs after i died. Something i still feel fits with my personal life view. Reading this article reinforces my opinion on this subject and gives me more tools to work with to talk about this with other people. Still in early stages though. More will follow!